De zoektocht naar mijn Centaur
Door een fysieke uitdaging bij één van mijn paarden in 2010 ben ik een andere weg ingeslagen en laat mijn zoektocht in de rijkunst mij beleven hoe het voelt om elke keer weer een stapje dichterbij rijKUNST te komen.
Inmiddels ben ik gediplomeerd NOKR-instructeur Niveau II. En werken we toe naar niveau III.
Mijn ontdekking van de leer van het Rechtrichten en de Klassieke Rijkunst heeft mij het inzicht gegeven dat elke rijkunstige uitdaging zijn oorsprong heeft in de voorkeurshouding van het paard in kwestie. Al dan niet in combinatie met een lichamelijke beperking. En dat elk paard op elk niveau en in elke discipline zeer gebaat is bij de oefeningen van de rechtrichtende buigingsarbeid.
In 2010 kocht ik met mijn hart mijn tweede eigen paard, Bambam. Een toen 15 jarige Camargue ruin. Al snel bleek dat hij wat fysieke uitdagingen had.
Hij had een botwoekering op zijn rechter spronggewircht. Hij had wel heel veel werklust en was niet kreupel, maar rechtsom galopperen in bak was levensgevaarlijk voor mij. Geen controle en geen stuur. Dit vond ik raar want het was een super lief en volgzaam paard. Ik voelde dat het geen onwil was. Aan de longe sprong hij altijd in de linkergalop aan om vervolgens te wisselen. Op een buitenrit kreeg ik hem met geen mogelijkheid in de rechtergalop.
Na wat speurwerk op internet kwam ik terecht bij een instructeur rechtrichten. Tijdens onze eerste les kon zij mij heel goed uitleggen wat er in het lijf van mijn paard gebeurde en welke oefeningen we moesten doen om hem te helpen handiger te worden en meer symmetrisch in zijn lijf. En vooral om zelf zijn balans te bewaren. Eerst door oefeningen vanaf de grond d.m.v. het werk aan de hand en aan de longe en later ook rijdend. Na 4 lessen en veel zelf oefenen verdeeld over een paar maanden wist ik het zeker! Deze manier van werken ging ons enorm helpen. Bambam was soepeler, had meer bespiering en het allergrootste 'wonder' voor mij was dat hij weer een rechtergalop had en plezier in het werk!
Mijn eerste 'vlieguren' binnen de Klassieke Rijkunst riepen ook een hoop frustratie en vragen bij mij op: "Waarom wordt deze kennis en manier van werken niet meer gedeeld in de maneges? Ik rij al 20 jaar paard en dit komt nu pas op mijn pad!" Ineens was ik helemaal terug bij af. Ik dacht dat ik kon rijden, maar ontdekte dat ik altijd alleen passagier ben geweest en dat ik alleen geleerd had waar het gas, de rem en het stuur zat - op paarden die al redelijk de bak rond konden komen.
Mijn ontwikkelingen met Bambam bleken ook voor anderen interessant. Want laten we eerlijk zijn. Iedere ruiter heeft wel iets om aan te werken met zijn paard! Ik begon met anderen te oefenen en ook bij hun paarden zagen we opmerkelijke verbeteringen. Toen werd het mij heel duidelijk dat ik een nieuwe missie had gevonden. Zoveel mogelijk de kennis van het Rechtrichten en de Klassieke Rijkunst delen, omdat elke ruiter en elk paard hierbij gebaat is. Ongeacht leeftijd, niveau, ras en discipline!
Ergens in 2012 nam ik het besluit dat ik een instructeursopleiding wilde volgen om met een goede basis anderen te kunnen begeleiden. Mijn keus is destijds gevallen op de Trainers- en Instructeursopleiding aan het Nationaal Opleidingscentrum Klassieke Rijkunst-NOKR.
Bambam was inmiddels toe aan zijn pensioen en mijn droom werd even on-hold gezet...Dacht ik... Als uit het niets kwam er begin 2013 een paard dat een baasje zocht.
En daar was ineens Ché! Een mooie Criollo ruin. In juni 2016 hebben we samen de opleiding aan het NOKR afgerond op niveau II. Voor lesklanten is Ché inmiddels een goede 'professor' aan het worden. Samen zijn wij dagelijks bezig met het verbeteren van onze samenwerking. Elke dag bewegen wij samen meer en meer als één! Zowel op de grond als rijdend! We groeien allebei fysiek én mentaal.
Het is een mooi pad waarop we iedere keer weer mooie momenten mogen ervaren, nieuwe ontdekkingen doen en vele uitdagingen tegenkomen en bovenal veel plezier hebben. Op zoek naar ónze Centaur!
Na het volgen van de opleiding aan het NOKR neem ik nog regelmatig les van verschillende instructeurs en meerdere keren per jaar volg ik clinics (praktijk en theorie) in de Klassieke dressuur, Academische Rijkunst, Working Equitation en Runderwerk.
Inmiddels ben ik gediplomeerd NOKR-instructeur Niveau II. En werken we toe naar niveau III.
Mijn ontdekking van de leer van het Rechtrichten en de Klassieke Rijkunst heeft mij het inzicht gegeven dat elke rijkunstige uitdaging zijn oorsprong heeft in de voorkeurshouding van het paard in kwestie. Al dan niet in combinatie met een lichamelijke beperking. En dat elk paard op elk niveau en in elke discipline zeer gebaat is bij de oefeningen van de rechtrichtende buigingsarbeid.
In 2010 kocht ik met mijn hart mijn tweede eigen paard, Bambam. Een toen 15 jarige Camargue ruin. Al snel bleek dat hij wat fysieke uitdagingen had.
Hij had een botwoekering op zijn rechter spronggewircht. Hij had wel heel veel werklust en was niet kreupel, maar rechtsom galopperen in bak was levensgevaarlijk voor mij. Geen controle en geen stuur. Dit vond ik raar want het was een super lief en volgzaam paard. Ik voelde dat het geen onwil was. Aan de longe sprong hij altijd in de linkergalop aan om vervolgens te wisselen. Op een buitenrit kreeg ik hem met geen mogelijkheid in de rechtergalop.
Na wat speurwerk op internet kwam ik terecht bij een instructeur rechtrichten. Tijdens onze eerste les kon zij mij heel goed uitleggen wat er in het lijf van mijn paard gebeurde en welke oefeningen we moesten doen om hem te helpen handiger te worden en meer symmetrisch in zijn lijf. En vooral om zelf zijn balans te bewaren. Eerst door oefeningen vanaf de grond d.m.v. het werk aan de hand en aan de longe en later ook rijdend. Na 4 lessen en veel zelf oefenen verdeeld over een paar maanden wist ik het zeker! Deze manier van werken ging ons enorm helpen. Bambam was soepeler, had meer bespiering en het allergrootste 'wonder' voor mij was dat hij weer een rechtergalop had en plezier in het werk!
Mijn eerste 'vlieguren' binnen de Klassieke Rijkunst riepen ook een hoop frustratie en vragen bij mij op: "Waarom wordt deze kennis en manier van werken niet meer gedeeld in de maneges? Ik rij al 20 jaar paard en dit komt nu pas op mijn pad!" Ineens was ik helemaal terug bij af. Ik dacht dat ik kon rijden, maar ontdekte dat ik altijd alleen passagier ben geweest en dat ik alleen geleerd had waar het gas, de rem en het stuur zat - op paarden die al redelijk de bak rond konden komen.
Mijn ontwikkelingen met Bambam bleken ook voor anderen interessant. Want laten we eerlijk zijn. Iedere ruiter heeft wel iets om aan te werken met zijn paard! Ik begon met anderen te oefenen en ook bij hun paarden zagen we opmerkelijke verbeteringen. Toen werd het mij heel duidelijk dat ik een nieuwe missie had gevonden. Zoveel mogelijk de kennis van het Rechtrichten en de Klassieke Rijkunst delen, omdat elke ruiter en elk paard hierbij gebaat is. Ongeacht leeftijd, niveau, ras en discipline!
Ergens in 2012 nam ik het besluit dat ik een instructeursopleiding wilde volgen om met een goede basis anderen te kunnen begeleiden. Mijn keus is destijds gevallen op de Trainers- en Instructeursopleiding aan het Nationaal Opleidingscentrum Klassieke Rijkunst-NOKR.
Bambam was inmiddels toe aan zijn pensioen en mijn droom werd even on-hold gezet...Dacht ik... Als uit het niets kwam er begin 2013 een paard dat een baasje zocht.
En daar was ineens Ché! Een mooie Criollo ruin. In juni 2016 hebben we samen de opleiding aan het NOKR afgerond op niveau II. Voor lesklanten is Ché inmiddels een goede 'professor' aan het worden. Samen zijn wij dagelijks bezig met het verbeteren van onze samenwerking. Elke dag bewegen wij samen meer en meer als één! Zowel op de grond als rijdend! We groeien allebei fysiek én mentaal.
Het is een mooi pad waarop we iedere keer weer mooie momenten mogen ervaren, nieuwe ontdekkingen doen en vele uitdagingen tegenkomen en bovenal veel plezier hebben. Op zoek naar ónze Centaur!
Na het volgen van de opleiding aan het NOKR neem ik nog regelmatig les van verschillende instructeurs en meerdere keren per jaar volg ik clinics (praktijk en theorie) in de Klassieke dressuur, Academische Rijkunst, Working Equitation en Runderwerk.
